از 5 سالگی به خواندن آواز علاقه نشان داد و از ده سالگی تحت آموزش پدر قرار گرفت و با دستگاه های موسیقی آشنا شد . در خانواده ای که عمویش تار و ویلون و دو برادرش سنتور و دامادشان تنبک می نواخت . تا سال 57 نزد عموی خویش آموزش دید و پس از آن در آزمون باربد نفر دوم شد .
پس از آن هفته ای یک بار فاصله 2400 کیلومتر راه رفت و برگشت بین بم تا تهران را جهت آموزش نزد استاد شجریان می پیمود .
اولین کار وی با گروه عارف و با همکاری مشکاتیان – کامکارها – کیانی نژاد و کیوان ساکت شکل گرفت ، صدای او همگان را شگفت زده کرد و قبل از سفر به اروپا آلبوم مژده بهار را روانه بازار کرد .
بسطامی در تهران مورد بی مهری های زیادی واقع شد . حتی تلویزیون بعد از مرگش درباره ی او بسیار سخن گفت در زمان حیات وی صدایش را بدون ذکر نامش پخش می کرد . بغض ها ، کینه ها ، توطئه ها ، بد خواهی ها و نادیده انگاشتن ها او را از زندگی در فضایی که هیچوقت آن را دوست نداشت ، دور می ساخت . همیشه می گفت " دوست ندارم در این فضا تنفس کنم " و سر انجام به کویری که به آن عشق می ورزید برگشت .
در دی 82 روح کویری اش از فشار رنجهایی که در طی 46 سال زندگی اش تحمل کرد در زیر آوار زلزله بم آزاد شد و به آسایش ابدی رسید .
خدایش بیامرزد.